De geschiedenis van Casa
Casa opende haar deuren voor het eerst op 15 augustus 2011. De weg naar dit punt begon echter al veel eerder.
De belangrijkste reden voor Casa's bestaan is onze behoefte om de Montessori-benadering in Nederland te beoefenen, zoals Maria Montessori het bedoeld heeft. Het idee voor Casa kwam voor het eerst bij Tessa Wessels op nadat ze op Montessorischolen in Nederland had gewerkt. Hier ervoer ze moeite om het volledige Montessori-onderwijs te implementeren, zoals zij dat eerder gezien en gedaan had.
Tessa volgde haar opleiding in de Verenigde Staten, waarna ze op een uitstekende Montessorischool werkte. In 1997 verhuisde ze met haar gezin naar Nederland. Ze was blij om in een land te zijn waar Maria Montessori zoveel jaren had doorgebracht en waar zij zulk geweldig werk verrichtte. Tessa was echter teleurgesteld in de manier waarop de Montessorischolen het Montessori-curriculum en de Montessori-filosofie implementeerden. Behalve het gebruik van de materialen en het feit dat kinderen onafhankelijk zouden moeten zijn, zag ze niet veel terug van het omvangrijke concept dat ze uit de VS kende.
Tessa deed haar best om zoveel mogelijk van de originele Montessori-filosofie en -benadering te implementeren binnen de huidige Montessorischolen, maar dat vroeg een grotere aanpassing dan op dat moment mogelijk was. Na ongeveer vijf jaar realiseerde ze zich wat een geweldige kans het voor Nederland zou zijn om een traditioneel gerichte, openbare Montessorischool te hebben die een voorbeeld zou kunnen zijn voor vele anderen.
Met dit doel voor ogen ging Tessa op zoek naar partners. Karin Keizer was de eerste die met haar een nieuwe school wilde beginnen.
Karin vond dit een uitstekend idee, omdat Tessa goed functionerende Montessorischolen in het buitenland had gezien en de Montessori-filosofie als geen ander op een inspirerende manier kan overbrengen. De ontmoeting met Tessa kwam dan ook op het juiste moment in haar leven: ze volgde al een aantal jaren diverse drama-, coachings- en NLP-trainingen om meer inzicht te krijgen in hoe ze kinderen en volwassenen kon begeleiden in hun persoonlijke ontwikkeling.
Ondanks dat ze vijfentwintig jaar in het onderwijs had gewerkt (de laatste tien jaar op een Montessorischool), overwoog ze het onderwijs te verlaten. Karin vond dat het Nederlandse onderwijssysteem te veel gericht was op het aanleren van basisvaardigheden en kennisoverdracht (helaas ook op Nederlandse Montessorischolen), terwijl de nadruk zou moeten liggen op persoonlijke ontwikkeling en levenshouding. Het doel moet zijn om ruimte te creëren, zodat het kind zich kan ontwikkelen tot een harmonieus, sociaal persoon.
Zij zag dit voor mogelijk als de school de visie van Maria Montessori uit zou dragen, zoals deze bedoeld is.
Karin vond ook dat de behoeften van het kind, de ouders en de maatschappij beter moesten worden bekeken. Ze vond het een basisprincipe dat Casa tweetalig moest zijn en dat er geen onderscheid moest zijn tussen school en kinderopvang.
Samen kwamen Tessa en Karin tot het Casa-concept met de zes pilaren. Ze vonden Erica Geers bereid om in Bergamo de internationale Montessori-training voor kinderen van 6 tot 12 jaar te volgen en zo was het eerste plan voor de oprichting compleet.
Dankzij hun doorzettingsvermogen opende Casa na vierenhalf jaar eindelijk de deuren en was het mogelijk om een grote groep kinderen wezenlijk ander onderwijs te bieden en daarmee echt een verschil te maken in Nederland.
Wat is er zo uitzonderlijk aan de filosofie van Maria Montessori?
Allereerst was haar visie dat onderwijs de natuurlijke ontwikkeling van het kind moet ondersteunen. Wij, de volwassenen, moeten de ontwikkelingsbehoeften van het kind volgen. Dat systeem is volledig anders dan een "output"-georiënteerd systeem of een model met input = output. Het andere punt dat zo fascinerend is, is dat Maria Montessori veel potentieel zag in het kind. Wij, de volwassenen, zijn begeleiders en wij moeten het kind helpen in zijn zoektocht naar onafhankelijkheid. Het is onze verantwoordelijkheid om een voorbereide omgeving te bieden waarin het kind zich optimaal kan ontwikkelen. Hij/zij heeft de vrijheid nodig om keuzes te maken en heeft ons en de omgeving nodig om grenzen te stellen. Het is essentieel dat we het kind respecteren, begeleiden en volgen. Dagelijks zijn we verbaasd over de kracht en verwondering die het kind heeft.